سرمایش تبخیری یک فرایند بسیار قدیمی است که منشا ان به هزاران سال قبل، در تمدن‌های باستانی ایران و مصر بازمی گردد.
خنک کننده‌های تبخیری نوین بر اساس نمونه‌های اولیه‌ای که در دههٔ ۱۹۰۰ امریکا ساخته شد تولید می‌شوند. سرمایش تبخیری می‌تواند بصورت مستقیم یا غیر مستقیم و خودبخودی یا مختلط، انجام شود.در سرمایش تبخیری مستقیم، مقدار آب موجود در هوای خنک شده افزایش می‌یابد.در سرمایش تبخیری غیرمستقیم، تبخیر در درون یک مبدل حرارتی انجام می‌شود و مقدار رطوبت موجود در هوای خنک شده، تغییری نمی‌کند.از آنجایی که بالا بودن نرخ تبخیر رطوبت نسبی را افزایش داده و ممکن است موجب عدم آسایش محیط شود روش سرمایش تبخیری مستقیم باید در مناطقی اجرا شود که رطوبت نسبی در آنجا کم باشد.هرگاه فرایند تبخیر بطور طبیعی انجام شود تبخیر خودبخودی انجام می‌شود.در صورتی می‌توان یک فضا را با تبخیر خود بخودی خنک نمود که در ان سدی از اب راکد یا در جریان مانند حوضچه یا فوارهٔ اب وجود داشته باشد. در مواردی که تبخیر توسط دستگاههای مکانیکی انجام شود تبخیر مختلط است.واضح است که در این نوع تبخیر انرژی مصرف می‌شود، ولی مقدار انرژی مصرفی در مقایسه با تهویهٔ مطبوع بسیار کمتر است.اساس روش سرمایش تبخیری، ترمودینامیک تبخیر اب یا به عبارت دیگر تغییر حالت اب از مایع به بخار است.
